
بیماری آرتریت تمپورال
در هر ناحیه از بدن سرخرگ و شریانهایی وجود دارند که خون را از قلب به دیگر اعضای بدن میرسانند. در هر دو طرف سر انسان قسمتی وجود دارد که بانام گیجگاه شناخته میشود. گیجگاه نیز دارای سرخرگ و برخی شریانها میباشد. گاهی سیستم ایمنی، این سرخرگها را ناشناخته و بیگانه بهحساب آورده و وجود آنها را برای بدن مضر میداند.
در این صورت به سرخرگ گیجگاهی حمله کرده و سعی میکند آن را از بین ببرد؛ درنتیجه سرخرگ ناحیه گیجگاه دچار التهاب شدیدی شده و ورم میکند. در صورت بروز چنین موردی، فرد به بیماری آرتریت تمپورال مبتلا میشود. این بیماری معمولاً افرادی که سن بالاتری دارند را درگیر میکند.
به همین علت معمولاً در افراد بالای ۵۰سال بروز پیدا میکند. این عارضه نسبتاً نادر بوده و در هر ده هزار نفر حدود بیست نفر به آن مبتلا میشوند. آرتریت گیجگاهی در زنان دو برابر بیشتر از مردان بروز پیدا میکند. حال شاید برایتان سؤال شود که این بیماری خطرناک است یا خیر؟ در پاسخ میبايست بگوییم آرتریت گیجگاهی یک بیماری کاملاً جدی بوده و اگر بهسرعت درمان نشود میتواند خطرات بسیار زیادی به همراه داشته باشد.
این عارضه موجب میشود که چشمها نتوانند خون حاوی اکسیژن را دریافت کنند و از آن تغذیه شوند. در این صورت ممکن است این نوع آرتریت موجب کوری و از بین رفتن بینایی فرد شود. جهت آشنایی بیشتر با درمان التهاب آرتریت تمپورال کلیک نمایید.
علاوه بر این، بروز التهاب در ناحیه سرخرگ گیجگاهی میتواند موجب اختلالات در ناحیه مغز نیز شود و عوارض بسيار شدیدی به همراه داشته باشد. به همین علت درمان آرتریت تمپورال باید در کوتاهترین زمان صورت گیرد. برای درمان آرتریت گیجگاهی از روشهای مختلفی استفاده میشود.
این عارضه معمولاً در جوانان شایع نیست. متأسفانه هیچ روشی برای پیشگیری از این عارضه نیز وجود ندارد و چون علت آن، بیماری خود ایمنی بدن است به هیچ طریقی نمیتوان از بروز آن جلوگیری نمود. پیش از مراجعه به پزشک میتوانید ادامه این مقاله را در پایگاه اخبار پزشکی سلامت امروز بخوانید.
مهمترین علائم آرتریت تمپورال یا گیجگاهی
آرتریت گیجگاهی معمولاً با علائم فراوانی همراه خواهد بود. بهگونهای که بیمار در همان روزهای اول متوجه بروز این عارضه خواهد شد. نکته مهم این میباشد که در صورت مشاهده هر یک از این علامتها میبایست فوراً به پزشک رجوع نمود، چون زمانی که علائم بروز پیدا کنند ممکن است بدن در وضعیت خطرناکی قرارگرفته باشد. در زیر مهمترین علائم بروز عارضه آرتریت تموپورال را نامبردهایم:
-
ضعف در بینایی
وجود ضعف در بینایی اولین علامت بروز این عارضه میباشد. معمولاً بیمار دچار تاری دید خواهد شد و یا در برخی موارد شدیدتر ممکن است عصب چشمها نیز آسیب ببیند. معمولاً فرد ابتدا بینایی یکچشم خود را از دست میدهد. اما اگر همچنان درمان انجام نشود، چشم دیگر نیز بعد از مدتی ضعیف شده و ممکن است قدرت اولیه خود را نداشته باشد.
-
سردرد
سردرد نیز از شایعترین علامتهای بروز این عارضه محسوب میشود. بیماران مبتلابه این عارضه درد بسیار زیادی را در ناحیه سر احساس میکنند که تقریباً میتوان گفت غیرقابلتحمل میباشد. سردرد ناشی از آرتریت تمپورال میتواند چندساعتی ادامهدار باشد و سپس تسکین یابد. اما کاملاً با سردردهای عادی فرق میکند و بیمار را فوراً متوجه مشکلات جدی مینماید.
-
تورم سر
اگر چنین علامتی مشاهده شود، رجوع سریع به پزشک ضروری است. گاهی پس از ابتلا به این نوع آرتریت پوست سر دچار ورم شده و باد میکند.
-
درد در ناحیه صورت
درد در ناحیه صورت نیز از علائم بسیار طبیعی این بیماری میباشد. بهاینعلت اکثر افراد پس از ابتلا به این نوع آرتریت در حین خوردن غذا در قسمت فک و گلو، درد احساس میکنند یا حتی هنگام صحبت کردن به علت درد در ناحیه زبان نمیتوانند کلمات را بهدرستی ادا کنند.
-
کاهش اشتها و تب
این دو نشانه را ممکن است همه افراد مبتلابه این عارضه تجربه نکنند. اما ابتلا به آرتریت تمپورال میتواند باعث کاهش اشتها و درنهایت کاهش وزن شود. علاوه بر این تب نیز از علائم عادی بروز این عارضه بهحساب میآید.
عوارض خطرناک بیماری آرتریت تمپورال یا گیجگاهی
همانطور که در بالا گفتیم از دست دادن بینایی جز خطرناکترین عوارض بیماری آرتریت گیجگاهی میباشد. این عارضه اگر سریعاً درمان نشود ابتدا منجر به تاری دید و دوبینی و سپس باعث از بین رفتن کامل بینایی خواهد شد. به همین دلیل پزشک حتی قبل از تشخیص قطعی آن نیز سعی میکند درمان را شروع کند تا در صورت ابتلا، فرد بینایی خود را از دست ندهد. اما همهچیز به همین یک مورد ختم نمیشود. دیگر عوارض خطرناک ناشی از این بیماری میتواند سکته قلبی یا مغزی باشد.
چون این عارضه شریانهای خونی را مورد هدف قرار میدهد. آنوریسم شریانها نیز ازجمله عارضههای خطرناکی است، که بعد از ابتلا به آرتریت تمپورال رخ میدهد. حال شاید برایتان سؤال شود این بیماری میتواند موجب کاهش عمر مبتلایان شود؟ در پاسخ میبایست بگوییم همهچیز به درمان بستگی دارد. درمان این عارضه میتواند مابین دو الی پنج سال به طول بینجامد. به همین علت هرچه سریعتر روند درمان آغاز گردد احتمال فوت بیمار به علت این عارضه کمتر خواهد بود.